Rozwód – temat kontrowersyjny, a jednocześnie ważny element naszego życia społecznego. Jak zmieniały się przepisy rozwodowe na przestrzeni lat? Jakie były kluczowe momenty w historii polskiego prawa rodzinnego? Oto pełny przegląd tej ewolucji! 
Okres międzywojenny – po odzyskaniu niepodległości Polska stanęła przed koniecznością unifikacji trzech różnych systemów prawnych odziedziczonych po zaborcach. W tym czasie rozwód był uznawany za rzadkość i wyjątek od reguły. Regulacje różniły się w zależności od regionu – w zaborze austriackim rozwody katolików nie były dopuszczalne, a w pruskim możliwe były pod pewnymi warunkami. Czasy PRL – po 1945 roku doszło do sekularyzacji prawa rodzinnego. Dekret o Prawie Małżeńskim z 1945 roku podkreślał świecki charakter małżeństwa i pozwalał na rozwód w przypadku trwałego i zupełnego rozkładu pożycia. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy z 1964 roku jeszcze bardziej ułatwił rozwody, eliminując konieczność udowadniania winy jednego z małżonków. Mimo to rozwód wciąż budził kontrowersje i często był oceniany negatywnie społecznie. Po 1989 roku – transformacja ustrojowa wpłynęła na dalszą liberalizację przepisów rozwodowych. Wprowadzono rozwody bez orzekania o winie, mediacje rodzinne i inne narzędzia mające na celu łagodzenie skutków rozstania. Rozwody stały się częstsze, co odzwierciedlało zmieniające się normy społeczne i rosnącą niezależność ekonomiczną kobiet.
Dziś rozwód jest powszechnie akceptowany, choć nadal wiąże się z trudnymi emocjami i konsekwencjami prawnymi. Prawo kładzie nacisk na ochronę dobra dziecka i sprawiedliwy podział obowiązków rodzicielskich. Statystyki pokazują, że liczba rozwodów utrzymuje się na stabilnym poziomie, a społeczeństwo coraz bardziej traktuje je jako jedno z praw jednostki.
Jakie są Wasze przemyślenia na temat zmian w podejściu do rozwodów w Polsce? Czy dzisiejsze przepisy są sprawiedliwe? Podzielcie się opiniami w komentarzach! 